List do Świętego Mikołaja nr 12/2025
Drogi Święty Mikołaju 
Pisze do Ciebie kot Alik, który jeszcze nie tak dawno błąkał się po świecie sam, chory i przemarznięty.
Pamiętam tamte dni aż za dobrze — zimny wiatr, pusty brzuszek i strach, który towarzyszył mi przy każdym kroku. Pewnego dnia, kiedy byłem już naprawdę bardzo słaby, trafiłem pod dom starszego małżeństwa. Nie przestraszyli się mojego wyglądu ani mojej choroby. Zamiast tego podali mi ciepło i serce, a potem pomogli mi dotrzeć do fundacji, gdzie pierwszy raz od długiego czasu poczułem się bezpiecznie. Tam dostałem opiekę, jedzenie i miłość, dzięki którym odzyskałem siły i wiarę, że świat może być dobry.
Dziś jestem dużo zdrowszy i dużo szczęśliwszy, ale wciąż pamiętam, co to znaczy marznąć w ciemności i szukać choćby odrobiny jedzenia. Wiem, że wiele innych kotów wciąż przeżywa to, co ja przeżyłem. Dlatego moje świąteczne życzenie nie jest tylko dla mnie. Chciałbym, jeśli to możliwe, trochę pysznego jedzonka i mięciutki leżaczek, Obiecuję, że podzielę się — bo dobrze wiem, jak ważne jest, by nikt nie czuł głodu ani chłodu.
Święty Mikołaju, jeśli usłyszysz mój koci szept między dzwoneczkami sań, będę mruczał z wdzięczności tak głośno, że usłyszysz mnie nawet w Laponii 
Twój wdzięczny i już dużo szczęśliwszy
Alik 
Święty Mikołaj Ola Rusin i Teresa Szoltaniak
