List do Świętego Mikołaja nr 15/2025
Drogi Święty Mikołaju 
Pisze do Ciebie Luna… mała kotka, która w swoim życiu widziała więcej bólu, niż powinna widzieć jakakolwiek istota. Przeszłam przez prawdziwe piekło z rąk człowieka – wciąż nie rozumiem, dlaczego ktoś potrafił być tak okrutny. Straciłam tylną łapkę i teraz każdego dnia uczę się żyć na nowo, stawiać kroki w inny sposób, odzyskiwać równowagę i odwagę.
Kiedyś miałam swoje dzieci… maleńkie, bezbronne. Ktoś mi je odebrał, a ja do dziś nie wiem, co się z nimi stało. To wspomnienie wciąż boli najbardziej. Pamiętam jedynie strach, głód i chłód, które towarzyszyły mi tak długo, że zaczęłam wierzyć, że świat nie ma już dla mnie miejsca.
Ale teraz… teraz mieszkam w domu tymczasowym. Jest tu ciocia, która otacza mnie troską, ciepłem i cierpliwością. Dzięki niej zaczynam wierzyć, że człowiek potrafi być dobry. Uczę się ufać, krok po kroczku – tak jak uczę się chodzić z jedną łapką mniej.
Mikołaju, jeśli mógłbyś spełnić moje małe życzenie, proszę o suplement diety, który pomoże mi wrócić do zdrowia i wzmocnić moje nadwyrężone ciałko
I wiem, że nie powinnam prosić o zbyt wiele… ale jeśli miałbyś możliwość wesprzeć konto fundacji, która opłaca moją rehabilitację i pomaga ciociom dbać o mnie – byłabym najszczęśliwszą kotką na świecie. Każda pomoc to dla mnie kolejny krok ku życiu bez strachu
Blik:534823412
Dziękuję Ci z całego mojego kociego serca
Twoja Lunka 
Święty Mikołaj Paulina Pankowska
